jueves, 25 de febrero de 2010

Adeus Fortune Tellers

 

Un grupo polo cal eu non tiña moita afición ó comezo, escoitábaos e pouco a pouco o son íame gustando, embriagando coa guitarra, dicir que o guitarreo ía facendo mella. E ó final había cancións que xa se fixeran un oco no meu día a día.

Pasaba o tempo e escoitaba Winter Song  as veces ata a saciedade, a voz de Sergio Gil,  a súa guitarra,  o baixo que se facía notar a cargo de Tomás Pérez,  o teclado de Javi Opla e Juan Antonio Carmona á batería. A banda madrileña surxe no ano 2000 para morrer a finais do 2009 comezos do 2010, unha verdadeira mágoa.


Sería no 2002 cando graven a súa primeira maqueta debutando co grupo galego The Mistakens nese mesmo ano. E o de sempre, festival para arriba e para abaixo, moito traballar, depurar e gravar novos temas, nace este primer disco da man Fernando Pardo dos Sex Museum, do cal se di que entre unha tirada pequena e unha fervente devoción desapareceu das tendas "cagando hostias".


Que vos vou dicir, pois paréceme unha auténtica putada que un grupo con esos riffs e esa voz se perda, pero só queda despedirse deles. A semana pasada, se non me equivoco deron o seu derredeiro concerto, e sei de boa tinta que todo o que pudo en Madrid se acercou alí para despedirse de esta banda, dunha das mellores bandas españolas. E mesmo quen non era capitalino tamén se arrimou.
Os seus discos xa sexa este como o segundo pois non me deixaron indiferente, se ben é certo que este paréceme un pouco insípido, sei atoparlle o gusto e o ritmo, aínda que disfruto moito máis do segundo e da cancio TimeKeeper.

Adeus Fortune Tellers.


Fortune Tellers - Were Right 
 Take Me Back ,Regretting Myself , No se que hacer ,Dawn Memories ,A Sunday Kina of Love ,Here Comes My Babe, My favourite Place, Never Again

 


-----------------------------
----------------
----------------
---------------------------------

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Moitas Gracias ou non por comentar

Benvido

Benvido o meu mundo, nin estandartes me acompañan, nin escarapelas e poses, só música,eventos e cousas de interés. O meu interés. É un Blog, polo que poño as miñas opinións sempre. Tento cargalos cedés a internet pero moitas veces búscoos, e este Blog ten un mero afán recopilatorio de todas esas bandas que amin me gustan e escoito. Por eso non quero quitarlle mérito as páxinas de onde as saco. Nin me fago eu o heroe.