jueves, 25 de febrero de 2010

Adeus Fortune Tellers

 

Un grupo polo cal eu non tiña moita afición ó comezo, escoitábaos e pouco a pouco o son íame gustando, embriagando coa guitarra, dicir que o guitarreo ía facendo mella. E ó final había cancións que xa se fixeran un oco no meu día a día.

Pasaba o tempo e escoitaba Winter Song  as veces ata a saciedade, a voz de Sergio Gil,  a súa guitarra,  o baixo que se facía notar a cargo de Tomás Pérez,  o teclado de Javi Opla e Juan Antonio Carmona á batería. A banda madrileña surxe no ano 2000 para morrer a finais do 2009 comezos do 2010, unha verdadeira mágoa.


Sería no 2002 cando graven a súa primeira maqueta debutando co grupo galego The Mistakens nese mesmo ano. E o de sempre, festival para arriba e para abaixo, moito traballar, depurar e gravar novos temas, nace este primer disco da man Fernando Pardo dos Sex Museum, do cal se di que entre unha tirada pequena e unha fervente devoción desapareceu das tendas "cagando hostias".


Que vos vou dicir, pois paréceme unha auténtica putada que un grupo con esos riffs e esa voz se perda, pero só queda despedirse deles. A semana pasada, se non me equivoco deron o seu derredeiro concerto, e sei de boa tinta que todo o que pudo en Madrid se acercou alí para despedirse de esta banda, dunha das mellores bandas españolas. E mesmo quen non era capitalino tamén se arrimou.
Os seus discos xa sexa este como o segundo pois non me deixaron indiferente, se ben é certo que este paréceme un pouco insípido, sei atoparlle o gusto e o ritmo, aínda que disfruto moito máis do segundo e da cancio TimeKeeper.

Adeus Fortune Tellers.


Fortune Tellers - Were Right 
 Take Me Back ,Regretting Myself , No se que hacer ,Dawn Memories ,A Sunday Kina of Love ,Here Comes My Babe, My favourite Place, Never Again

 


-----------------------------
----------------
----------------
---------------------------------

miércoles, 24 de febrero de 2010

Los Buhos - Atrapado

 




Agora a reseña a cargo do comentario de Alberto:


Los Búhos nacen de las cenizas de Los Invasores cuando el bajista de éstos, Paco se une a Los Flechazos. A partir de ahí, Iván Chabrera y Pedro Safont juntan la nueva banda con Joaquín (a la batería) y Tomás (a la voz).

En 1994 graban una maqueta y empiezan a tocar por su área siendo, su "puesta de largo", el Castellón Mod Weekend de 1995, organizado por el 99 Mod Club local.

Líder de la banda es Iván Chabrera quien además edita su propio fanzine y no tardará en organizar su propio weekender (Owl Weekend) en un Benicàssim a punto de convertirse en famoso por el festival de pop local.

Como suele ocurrir con muchas bandas, los Búhos empiezan a ser invitados a T-O-D-O-S los eventos patrios, desde el Yeyé (aún sin "Euro") hasta el Autumn Mod Rally y editan dos EPs, el primero de los cuales con la formación original, y el segundo ya con cambios, puesto que Tomás deja el grupo, Iván pasa a cantar y se une a ellos María Pascual al órgano.

Su actividad frenética (ya digo) les lleva a tocar en la práctica totalidad de eventos mod/6ts del estado durante 2 años y a terminar editando su elepé justo cuando su actividad se para en seco, y el grueso de los organizadores de eventos les da la espalda por considerar que la banda está calcinada de tanto verse por ahí.

Es 1998 y ese año deja de editarse la mayor parte de fanzines y claudica la casi totalidad de mod weekenders. Iván y los suyos se encuentran con un elepé en la calle, tres años de intensa actividad a las espaldas, y una alarmante falta de escenarios y público.

Entiéndase que, en ese momento, casi nadie que no perteneciera a la escena acudía a conciertos de grupos como este, cuya identidad inequívocamente mod-6ts ya les estigmatizaba a ojos de otros públicos "indies". Dicho de otra manera, no hubo relevo de público, ni dentro ni fuera de la(s) escena(s) directa o indirectamente interesada(s).

En 1999, y de forma totalmente autoproducida, el grupo edita un CD-EP autoeditado con una repercusión nula y un sonido en el que se nota el cansancio de seguir luchando porun sueño que no pudio ir a más. Para entonces Iván había abierto su tienda de discos, y su itinerario musical y vivencias personales surcaban nuevos horizontes, alejándole del proyecto Búhos.

Sólo (muchos) años después, vuelvo a saber de él, de que con los Búhos hacen media docena de conciertos al año y de que organiza un festival de 60s rock en Castellón.

¿Qué decir? Seguro que cualquier día coincidimos en un sitio u otro y nos tomamos unas cervezas, "talkin' bout the good times", que drían Phil May y los suyos...

Alberto




Que vago son


Los Buhos
Atrapado EP (1996)
Cara A: 1.Atrapado
Cara B:1.Good reasons 2.Man with money

------------------------
-----------------
Los Buhos - Atrapado
-----------------
---------------------------

martes, 16 de febrero de 2010

O Retorno

Esto vai dirixido os da miña quinta e arredores, non sexades tímidos, vide as pinchadas, formade parte das festas, descubride o bo. O que é ser un verdadeiro MOD.

E sobretodo veredes que nelas non se come a ninguén, nin se critica polo que leva posto, non se fala mal,, a música non vai faltar, e o alcol moito menos.

Os da Asociación Modernista Galega complacen os nosos oidos con:


Pois o carallo é que o día 6 de Marzo a partir das 23 horas zulú, no bar Embora en Santiago de compostela disfrutaremos da ecuación  de ritmos e personas con un único propósito, pasalo ben.

Aparte a festa sigue no Moon (antigo Pérez& Pérez ) a cargo de Manu de  Coruña, un verdadeiro amante do Southern Soul, R&B e soul ademáis dun gran fulano... 

Ultimas Novas:





Seica poderemos ter precios populares no Embora, cervexa un euro e copas -1 no seu prezo. Cousa que disfrutar.

Benvido

Benvido o meu mundo, nin estandartes me acompañan, nin escarapelas e poses, só música,eventos e cousas de interés. O meu interés. É un Blog, polo que poño as miñas opinións sempre. Tento cargalos cedés a internet pero moitas veces búscoos, e este Blog ten un mero afán recopilatorio de todas esas bandas que amin me gustan e escoito. Por eso non quero quitarlle mérito as páxinas de onde as saco. Nin me fago eu o heroe.