sábado, 2 de enero de 2010

Cool Jerks - Soul Teller (1991)

 

 Antes de nada felicitar as festas a todo o mundo, estiven o que se di moi desconectado do mundo en xeral, entre comidas e ceas de 7 horas de duración e demáis desfases propios da idiosincracia galega, que case podemos empatala comida coa cea, porque cómese as 2 e non se remata ata as 5 e media, entre comidas, charlas, contos dos avós e demáis... un desfase.

-----------------------------------------------X

E agora volvendo o bo, chamar culpable dos Cool Jerks a David Roa, Matías Navarro, Miguel A. Julián, José Gómez, Miguel Batanero y Manuel Requen.

Foron incondicionables ou incondicionábeis do periodista musical  Juan de Pablos, según se comenta ata a saciedade, no programa "Flor de Pasión"  de Radio3, e é normal, fillos dos agonizantes 80 e 90 fixeron un ritmo frenético, o soul, considérase a primeira banda do estado nese estilo.





Na carreira dos Cool Jerks destácase en tódolos medios a súa voz, de Miguel Ángel Julián dise moitas cousas:


- Un vozarrón impresionante
- Que o vocalista rezuma Soul polos catro costados


E un largo etcétera, e a única verdade que coñezo de esta banda é que o seu son mantense fiel os ritmos dos sesenta e setenta, o acompañamento musical non é moito menos, destacando por exemplo o órgano no grupo, moi notable.


Das súas influencias destacan a : Sam Cooke, Otis Redding ou Curtis Mayfield, e localizado todo o seu ritmo en Chicago.


Di a lenda que o principio a xente no estado español descoñecía a procedencia tanto do cantante coma do grupo, preguntando nas tendas de discos por un grupo americano ou inglés chamado Cool..., e paréceme  impresionante, e creoo ben, un grupo de estas características.
Destacar que deste disco a miña canción preferida é Stop,Stop,Stop, aínda agora sigo movendo os pes debaixo da mesa. Curto pero intenso, moi intenso.




 Cool Jerks -  Soul Teller (1991)

1.- Hold Me
2.- Got To Leave You Woman
3.-I Don't want to kiss you
4.- Stop, stop, stop
5.- Till The day i die
6.- This is my Cry
7.- People Sure act funny
8.- Soul Teller
9.- I Wanted to be
10.- A place with no name

----------------------------------------------------
---------------------------
----------------------------
-------------------------------------------------

13 comentarios:

  1. ¡¡Amigo!!¡¡Feliz año!!
    Esas sobremesas...¡De lo mejor!
    Me pasaba a desearle lo propio en estos días.
    Pinta bien este grupo del que nos hablas...
    ¡¡Un saludo David!!

    ResponderEliminar
  2. Feliz año. ¡ Buen grupo!. Gracias. :)

    ResponderEliminar
  3. En directo eran una bomba!!!!!!
    Feliz año 2010!!!

    ResponderEliminar
  4. Hmmm... Not my cup of tea, desde luego, aunque les tengo cierto cariño porque el primer 45 RPM que recuerdo haber comprado fue su "Oh My Lord", que anticipaba su segundo álbum.

    En su día podían tener un pase, pero el tiempo no ha pasado en balde y, tal y como sé que de aquí a 20 años me seguirá gustando escuchar a los Teenagers, éstos ya me parecía que habían envejecido mal al cabo de 2/3 años.

    Como detalle curioso, a partir de su tercer álbum viraron hacia el funk y, ahí sí, se sacaron de la manga algún tema que me sigue pareciendo OK.

    ResponderEliminar
  5. "soul teller" me encanta, ante sle ponia mucho

    saludos y feliz año

    felipe

    ResponderEliminar
  6. feliz año david, una vez mas, solo comentar que tengo este disco y lo aprecio mucho, esa voz es tremenda y me ha hecho pasar buenos momentos...al margen!

    ResponderEliminar
  7. Discrepo: en su momento (del primer sg al segundo lp), tuvieron bastante más que un pase, además de un raro sentido de la oportunidad (¿Alguien se acuerda de "The Commitments"?).

    La verdad, yo aún recuerdo con mucho cariño un concierto suyo en el Apolo y otro en el puto culo del mundo de Badalona donde prácticamente sólo estábamos la banda y un servidor de Uds.

    Luego... Bueno, luego algunos maledicentes del mundillo musical se referían a ellos como "Maricarmen y sus muñecos", y con toda la razón del mundo, debo añadir: al cantante se le subieron enormemente los humos (Juan De Pablos mediante) y tanto manierismo y tan poca alma dan bastante dentera hoy en día.

    En cualquier caso, muy buena elección, David.

    Feliz año a todos!

    PS (Off-Topic): Por cierto, Mr. Alberto, ¿adivine quién acaba de reencontrar entre sus posesiones el primer número de "ELITE, Fanzine Modernista"? (Y eso que, por entonces, yo era más bien del "007"). Salut!!!!

    ResponderEliminar
  8. ¿?. En fin, creo que es un puto buen disco de soul nacional. Es m¨´as, me atrevo a decir que este disco es de lo mejor que se ha hecho en este pais, en su momento, a su hora y para mi par de oidos...al margen.

    ResponderEliminar
  9. Anecdota: cine del carmen, madrid, peli The Commitments. no habia ni dios. Yo, mi chica y otra pareja mas abajo en las butacas. Tengo un gran recuerdo de esto. Hubo de todo, previo, oral y por fin un super soulpolvo. El de la cabina, si estuvo viendolo, tambien tiene un buen recuerdo.

    ResponderEliminar
  10. Este hijodeputa aun me debe dinero y ya le llevé a juicio pero ganó porque tenía al juez gayer de su parte. Anecdota: Cine Carretas, Juliana chupaba pollas antes de maricarmen y sus muñecos, verídico, se quedó calvo por eso y por eso pone la manita asi en el escenario. Ahora sirve copas en Espejos. Sastre.

    ResponderEliminar
  11. este tio flipa...mundo de resentidos cobardes

    ResponderEliminar
  12. calvos y cobardes ... y ladrones con cara de vieja

    ResponderEliminar

Moitas Gracias ou non por comentar

Benvido

Benvido o meu mundo, nin estandartes me acompañan, nin escarapelas e poses, só música,eventos e cousas de interés. O meu interés. É un Blog, polo que poño as miñas opinións sempre. Tento cargalos cedés a internet pero moitas veces búscoos, e este Blog ten un mero afán recopilatorio de todas esas bandas que amin me gustan e escoito. Por eso non quero quitarlle mérito as páxinas de onde as saco. Nin me fago eu o heroe.