jueves, 8 de abril de 2010

The Supid Baboons - Paper dolls in full color (1997)



Antes de comezar co panexírico, darlle a todos as gracias, un ano de entradas é complicado, tamén foi un ano de moito aprender.
--------------------------------

De The Stupid Baboons non vou dicir nada novo, con David Lorenzo á cabeza do grupo esta banda consolídase como un dos mellores expoñentes do son sesenteiro, din as moi boas linguas e moi fiables que foi unha banda que tildaron de plásticos e a cal deron a espalda moi rapidamente, pois unha mágoa, sinceramente ten moi boas cancións, tamén din que en concerto foron brutales, a súa militancia en Animal é presaxio como moitas outras bandas dun contundente concerto, dun son forte e brutal.

 Nas súas pasións atópanse grupos como The Kinks, os cales homeaxean a súa maneira coa versión de Situation Vacant, os Byrds, e claro os Hollies, de aí lles ben a súa rama máis pastelosiña. Tamén entremezclando a psicodelia cos seus temas, e sendo o teclado o portador de ese ritmo.




The Stupid Baboons- Paper Dolls in  Full Color
1.-Stop & Listen, 2.- Jet City Girls, 3.- You Hurt me Bad, 4.- West Park, 5.- Sing out a Tune,6.-  Come Back, 7.- Friday Morning, 8.- Mayonnaise in my Sandwich, 9.- Send me True Love, 10.- Tea and Apple Tie, 11.- You are so Special, 12.- Lullaby for the hard times, 13.- Starry Nights, 14.- Barefooting



-----------------------------------------------
--------------------------------
--------------------------------------------
---------------------------------

3 comentarios:

  1. Segundo y último álbum de este combo madrileño incomprendido por buena parte de la escena de su momento.

    Aquí, repetían de nuevo su fórmula basada en el repaso a (casi) todo tipo de sonoridades 60s Pop, eso sí, en una vena algo menos folk-Byrds respecto a su anterior debut, y alejándose también de algunos devaneos con la psicodelia que ocasionalmente habíamos oído en alguna de sus composiciones.

    Como disco no supuso ninguna innovación, pero sí una coherente continuación a través de las coordenadas que marcaron todo su viaje musical, y -al igual que con el anterior elepé- las canciones se disfrutaban todavía más en directo, dadas las limitaciones del Green Drum Studio.

    Nota a pie: Jet City Girls está dedicada a dos chicas de El Prat de Llobregat (donde se halla el aeropuerto de Barna), de ahí el nombre de la canción.

    ResponderEliminar
  2. Muy buenos. Les vi en Directo en la Sala Sol y me gustaron mucho, me compré este disco de ellos y bueno, lo tengo archivado en casa. Lo desempolvaré para reescucharlo. Tengo buen recuerdo si señor. Gracias por el trabajo que realizas en el blog.

    ResponderEliminar
  3. Gracias a vosotros por los comentarios, sobre todo o Alberto y sus reseñas.

    Un saludo.

    ResponderEliminar

Moitas Gracias ou non por comentar

Benvido

Benvido o meu mundo, nin estandartes me acompañan, nin escarapelas e poses, só música,eventos e cousas de interés. O meu interés. É un Blog, polo que poño as miñas opinións sempre. Tento cargalos cedés a internet pero moitas veces búscoos, e este Blog ten un mero afán recopilatorio de todas esas bandas que amin me gustan e escoito. Por eso non quero quitarlle mérito as páxinas de onde as saco. Nin me fago eu o heroe.